Ἀνὴρ γένει Μάρδος παῖδας εἶχεν ἑπτά.
Ένας , Μάρδος στην είχε επτά παιδιά.
Τούτων ὁ νεώτατος κακὰ πολλὰ τοὺς ἄλλους εἰργάζετο.
Από αυτούς ο πιο προκαλούσε πολλά στους άλλους.
Καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐπειρᾶτο αὐτὸν ὁ πατὴρ ῥυθμίζειν λόγῳ•
Και αρχικά ο του [?] να τον [?] με τα λόγια•
ἐπεὶ δὲ οὒκ ἐπείθετο, πρὸς τοὺς δικαστὰς ἤγαγε
επειδή όμως δεν , τον [?] μπροστά στους δικαστές
καὶ ὅσα αὐτῷ ἐτετόλμητο ἀκριβῶς κατηγόρησε,
και τον για όσα αυτός είχε αποτολμήσει,
καὶ ᾔτει παρὰ τῶν δικαστῶν ἀποκτεῖναι τὸν νεανίσκον.
και [?] από τους δικαστές να το νέο.
Οἱ δὲ ἐξεπλάγησαν καὶ ἀμφοτέρους ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην ἤγαγον.
Αυτοί έμειναν και και τους δυο στο βασιλιά Αρταξέρξη.
Τὰ αὐτὰ δὲ λέγοντος τοῦ Μάρδου, βασιλεὺς ἔφη:
Κι ενώ ο Μάρδος έλεγε τα ίδια, ο βασιλιάς :
«Εἶτα τολμήσεις τὸν υἱὸν ἀποθνῄσκοντα ὑπομεῖναι;»
«[?], θα έχεις το θάρρος να αντέξεις να ο γιος σου;»
Ὁ δὲ ἔφη «πάντων μάλιστα•
Κι αυτός είπε «[?]•
ἐπεὶ καὶ ὅταν τῶν φυομένων θριδακινῶν τάς ἐκφύσεις τὰς πικρὰς ἀφαιρῶ,
γιατί και όταν αφαιρώ τις πικρές [?] που φυτρώνουν στα ,
οὐδὲν ἡ μήτηρ αὐτῶν λυπεῖται, ἀλλὰ θάλλει μᾶλλον καὶ γλυκίων γίνεται».
η μητέρα τους καθόλου δε λυπάται, αλλά [?] περισσότερο και γίνεται [?].»
Ταῦτα ἀκούσας Ἀρταξέρξης ἐπῄνεσε μὲν τὸν ἄνδρα
Αφού άκουσε αυτά ο Αρταξέρξης, [?] τον άντρα
καὶ τῶν βασιλικῶν δικαστῶν ἐποίησεν ἕνα,
και τον ένα από τους βασιλικούς δικαστές,
εἰπὼν ὅτι ὁ περὶ τῶν ἰδίων παίδων οὕτω δικαίως ἀποφαινόμενος
λέγοντας ότι αυτός που διατυπώνει τόσο δίκαιες κρίσεις για τα παιδιά του
πάντως καὶ ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις
οπωσδήποτε και στις [?] υποθέσεις
ἀκριβής ἔσται δικαστὴς καὶ ἀδέκαστος,
θα είναι δίκαιος δικαστής και αδέκαστος
ἀφῆκε δὲ καὶ τὸν νεανίαν τῆς τιμωρίας,
και [?] από την τιμωρία το νέο,
ἀπειλῶν αὐτῷ θανάτου,
απειλώντας τον με θάνατο,
ἐὰν ἀδικῶν φωραθῇ ἕτερα.
εάν [?] ότι διαπράττει άλλες αδικίες.